Чалчааал..

Ажлаа тарж ирээд дайгдчих санаатай багшийг хүлээсэн биш яасан ч их удчивдаа, цаг боллоо шт. Атусандаа сууцан бол өдийд харьцан байдаг газар. Тэхдээ хариад ч хийгээд байх юм байхгүй дээ. Дайгдчуул ууг нь буудал дээр даарч атус хүлээхгүй, орсон хойноо шахцалдаж ядаргаатахгүй, гэрийн гадаа буугаад гүйгээд орчино л доо...

Өө өчдөр орой бичжаагаад гэнэт явах болоод хаагаачгүй орхицон байшт. Өнөөдөр тог тасраад, бас мастерийн хичээл гээд ажил хийсэн юм байхгүй сайхан байлаа дөө. Тэгснээс нээрэн би хүмүүст их атаархаж байна аа  :( Хүмүүс найз залуутайгаа тусдаа гарах нь гараал, хүүхэдтэй болох нь болоол... тэгсэн чинь бүр нээх сонин атаархах сэтгэл төрөөд л явчихсан. Гэхдээ энэ бол мэдээж өөрөө бас тэгэх юмсан гэсэн цагаан атаархал л даа. Тэгээд би ч гэсэн хүнтэй суугаад хүүхэд гаргамаар санагдаад байжуу. Уг нь бас заримдаа эрт хүнтэй суугаад хүүхэд гаргачуул өөрийнхөөрөө гадуур гарч, найз нөхөдтэйгээ уулзаж, болзоонд явж, сурч чадахгүй болчих юм шиг санагдаад ганцаараа байгаадаа баярладым л даа. Гэхдээ энэ чинь хосоороо амьдардаг хорвоо юм байгааз дээ. Хүнтэй суухгүй байсаар байгаад оройтчуул яахын. Тэгээд ингэж явжаагаад ямар ч юмтай таарахын билээ. Бас удаан үерхэж энэ тэр зангий нь мэджаагаад суумаар байшт. Тэрмуу угаасаа намайг алжаагаа байхгүй юу. Суухгүй байсын бол яах гээд зууралдаад байсан дурак вэ. Хэхэ за тэр яахав, хазайх гэж байна. Энийг уншсан хүн бол намайг одоо хүн тоодгүйн байна гэж бодохоор юм биччихлээдээ. Уг нь тэрэндээ бишээ, тэр дунд чинь таарчмаар санаанд таарах хүн байхгүй байгаа байхгүй юу хэхэ. За за мэдрэлтээд бүр шаал утгагүй юмнууд биччлээ. Тэхдээ л...