Нэг л гунигтай өдөр байх чинь. Цонхоор ширтээд л суугаад баймаар. Хэнтэй ч юм ярихгүй, зүгээр л ганцаараа элдвийг бодоод шүүрс алдаад суугаад баймаар нэг л хөнгөн гунигтай.. Тэнгэр тоосонд дарагдаж халтайчихсан мэт сааралтаад бүрзийчихсэн, хэзээ хэзээгүй уйлахнуу гэмээр харагдна.. Моддын шинэхэн ургасан турьхан мөчир салхины аясаар нааш цааш ганхана. Цонхон доогуур хүмүүсийн цуваа үргэлжилдгээрээ үргэлжилсээр.. Замын түгжрэл, ажлаасаа хоцорсон хүмүүсийн сандрал.. Гуниглаад байх зүйл энд алга. Гэхдээ л гунигламаар... Гуниглах дуртай болчихсон мэт.. Бодоод л, мөрөөдөөд л, санаа алдаад л, гуниглаад л баймаар.. Тийм нэг өдөр..
Comments
Post a Comment