Би

Би хүний заяа нөмөрч унасан Хайр харуусал хоёр 
Би хагацал зовлон дунд буцалсан Хатуу зөөлөн хоёр 
Би хавар намар хосолсон Хар цагаан хоёр 
Би хайрын бороонд дэлбээлэх Харзанд ургасан өргөст цэцэг 
Би өчүүхнээ мэдэрсэн Өр нимэгхэн сэтгэл 
Би өөрөөрөө л гэрэлтэх Өнгө өнгийн цацал 
Би тааж унших шахдаг таталган бичиг шигээ Танигдашгүй нэгэн ертөнц 
Би талын монгол эх орондоо л дурласан Таанын үнэрт тайтгарах монгол хүн