Амаржихын өмнөхөн

2016 оны 10 сарын 10. Шөнийн 00 цаг өнгөрч байна. Би гэдэг хүн үнэгний нүд залгичихсан юм шиг орондоо хөрвөөгөөд хэвтэж байна. Ингэхэд үнэгний нүд үнэнгээсээ залгиад унтахаа байж үзсэн хүн байдаг юм байхдаа. Яагаад ингэж ярьдаг юм бол. Заа тэр яахав. Хөөрхөн үртэйгээ уулзахыг тэсэн ядан хүлээсэн ээж эмнэлгийн орон дээр догдлон хэвтнэ. Үр минь гэдсэнд тонгочсоор. Ургийн зүрхний цохилт муу гэж оношлогдоод эмнэлэгт хэвтээд 4 хонох гэж байна. Гэхдээ хэвтснээс хойш миний хүүгийн зүрхний цохилт хэв хэвийн байгаа болохоор айлтгүйлдээ. Ээж хүү 2 эмнэлэгт идэж хэвтээд сайхан л байна. Жоохон байхад эмнэлэгт хэвтэхийг хүсдэг байж билээ. Хүмүүс гоё гоё юмтай эргээл. Тэрнээс нь идхийнсан гэж бодогдоол. Эмчилгээний тухай боддоггүй байж л дээ. Гэхдээ л жоохон том болсон хойно ч гэсэн хүсэл биелээд байгаамуу идэж өгч байна өө. Эмчилгээ ч бараг байхгүй болохоор зовлон ч бага. Ямар сайндаа өнөөдөр эмнэлгээсээ оргож гараад банк орж ажлаа амжуулаад, гэртээ харьж тайлангаа хийж явуулаад, толгойгоо угаагаад ирлээ. Хэн ч мэдээгүй хэхэ. Одоо тэгээд төрөхөө догдлон хүлээгээд хэвтэж байна даа. Жоохон айдастай байгаа ч урд нь бас даваад л гарсан, бүх л хатан зоригт  бүсгүйчүүдийн маань даваад гардаг даваа шүү дээ. Түүний дараа аз жаргалын ундарга болсон сайхан үрээ хараад бүх зовлонгоо мартаж орхино доо. Ээж нь хүүгээ хүлээж байна.. Хурдан бас эрүүл саруул ээждээ ирээрэй хүү минь. Утсаар бичих их хэцүү байна аа. Унтлаа ээж нь :-p