Миний аав миний супер баатар

Бороо ороосой... Бороо орохыг үзээгүй нэг л их удсан юм шиг санагдах юм. Өнгөрсөн жил гам алдчихна гээд борооноос зугтаж зуныг мэдрээгүй байсаар өнгөрөөчихжээ. Одоо л бороо орохыг, бүр шалба норгосон бороо орохыг тэсэн ядан хүлээж байна. Тээр нэг жил найзуудтайгаа жижигхэн кафегаас гарч ирээд бороонд норон инээлдэн гүйж байсан шиг, дараа нь найзуудыгаа явуулчихаад ганцаараа гуниглан зогсож байсан шиг, түүнтэйгээ танилцаад удаагүй байхдаа хамтдаа шиврээ бороонд нортлоо оройжин алхаж байсан шиг, тийм нэг бүгдийг угаасан, сэтгэл хөнгөн гуниглуулж бас сэргээсэн бороотой үдшийг би хүлээж байна. Бороо ороосой...