Сайн байна уу 2025?

За шинэ оны мэнд ээ! 2025 оны 1 дүгээр сарын 8-ны өдөр оршивой. Нэг л мэдэхэд, нэг л мэдэхэд... цаг хугацаа харвасан сум шиг өнгөрч байна аа. Сүүлийн тэмдэглэлээс хойш маш их үйл явдал болж өнгөрчээ. Тиймээс тэмдэглэл ч бичиж завдахгүй байсан байх нь ээ. 

10, 11-р сар бүхэлдээ л шахуу манайхаар амьсгалсан, бужигнасан сар байлаа. Бага хүүгийн төрсөн өдөр болоод, араас нь төрөхийн өмнө шинэ шөл ууна гээд хонь гаргаж найзуудаа цуглуулаад, миний төрсөн өдөр, төрөхийн өмнөх охидоороо гаралт, тэгээд шинэ хүнээ хүлээж аваад, араас нь эргэлтүүд залгаад л. 

11 сарын 12-ны өглөө гэртээ ганцаараа орон дээрээ өнхөрч байсан чинь гэнэт доошоо бага зэргийн бүлээн шингэн гарсан. Шууд л ус гарч байгааг гадарлаад угаалгын өрөөнд ороод зогссон чинь доошоо бага багаар асгараад л байсан. Төрөх сүүлийн хугацаанаас 7 хоногийн өмнө байсан болохоор арай болоогүй гэж бодоод цүнх саваа бэлдээгүй байсан ч би их тайван байсаан. Том хүний живх өмсөөд, нөхөр, эгч хоёрлуугаа залгаж хэлээд, ойрхон байдаг нэг найзыгаа цүнх бэлдэлцээрэй гэж дуудлаа. Юмаа бэлдэж байх хооронд эгч, нөхөр хоёр хоёулаа ажлаа хаяад хүрээд ирсэн. Тэгээд л машиндаа сууж аваад гурвуулаа эмнэлэг орлоо. Очоод үзлэг хийлгэтэл савны амсар нээгдээгүй, хүүхдийн толгой их дээр, гэхдээ ус гарсан учраас шууд хэвтүүлсэн. Нөгөө хоёртойгоо хамт төрөх өрөөндөө ороод баахан хянах юмнуудаа хянуулчихаад л өвдөхөө хүлээсэн дээ. Уян зүү тавиад дусал хийсэн. 2 сувилагч судсыг маань хагалаад 3 удаа хатгаж аймар өвтгөж байж нэг юм тавьсан. Сахиуруудтайгаа хамт байж болдог, дотроо угаалгын өрөөтэй, бүх юм нь бэлэн том өрөөнд ганцаараа. Би өөрөөрөө төрөх хүсэлтэй хэвээрээ байгаагаа хэлтэл өмнө хэлсэнчлэн ямар ч сэдээлт байхгүй хүлээнэ, төрөх процесс өөрөө эхлэхгүй бол 24 цагийн дараа хагалгаанд орно, учир нь ус хагарсан учир удвал халдвар орох эрсдэлтэй байдаг гэнэ ээ. 

Эгч гэрлүү миний үлдсэн юмыг цэгцлэх, мөн 2 хүүхдэд анхаарал тавьж, арын ажлыг зохицуулахаар явлаа. Эмнэлгийн яг хажууд манай сургууль байдаг. Бид 2 сургуулийн хашаагаар алхаад л аль болох хүүхдээ доошлуулж өвдөлтөө эхлүүлэх гээд яваад л байсан. Би нэг палажныхаа дотуур живхтэй нөхөр, ус үе үе мэлс мэлс гээд асгаад л. Найзууд эхнээсээ хоол цай хийгээд эргэлтээр ирчихсэн. Бид хэд гадаа сайхан салхилангаа идэж уугаад л хөгжилтэй байсөөн. Тэгээд орой болоод өрөөндөө орж ирсэн чинь өрөөгөө солино гэсэн. Төрөх болоогүй болохоор гээд нэг хүнтэй хамт байдаг төрөхийн өмнөх өрөөнд орлоо. Эмнэлгээс хоол унд оруулж ирээд тавьсан байсан ч бид 2 эргэлт авчихсан юун эмнэлгийн хоол. Намайг тэгээд ч оройноос эхлээд юм идэж болохгүй гэсэн. Тэгж байтал нөхрийг энэ өрөөнд хонож болохгүй, явах хэрэгтэй, өглөө эрт ирж болно гэнэ ээ. Ганцаараа үлдэх гэж байгаа юм шиг жоохон эвгүй байсан ч нилээд ядарчихсан болохоор хэвтээд л өгсөн. Бүгдээрээ л яаж байна, яаж байна гээд асуугаад л, надаа сураг чимээ байхгүй. Шөнө дундаас хойш бага зэргийн базлалт өгч эхэлсэн боловч тогтвортой биш. Шөнө байн байна орж ирээд надад 4 цагийн зайтай антибиотик хийгээд л байсан, халдвар орох эрсдэлтэй гээд. Тэгсээр өглөө болоод нөхөр ч ирлээ, эмч нар орж ирээд одоо ингээд хагалгаанд бэлдэнэ гээд. Гомдлын мөр бөмбөгөн дээр суугаад хичээгээд байгаа ч өвдөлт тогтворжихгүй байсаар 24 цаг болчихсон.

Ингээд л 13-ны үдээс өмнө 11 цагийн үед нөхөр бид 2-т эмнэлгийн хувцас өмсүүлээд л, орон дээрээ хэвтүүлж түрээд, хагалгааны өрөөрүү явсан даа. Өмнө нь Монголд төрж байсантай ерөнхийдөө л ижил процесстой. Гэхдээ нөхөр хагалгааны үеэр хамт байж болдог болохоор ханьтай, маш тухтай байсан надад. 2 удаа нугасруу хатгаж тариа хийсэн, нэг нь мэдээ алдуулагч, нөгөө нь өвчин намдаах юм болов уу л гэж ойлгосон. Эхнийх нь маш зөөлхөн байсан ч 2 дахь нь эвгүй өвтгөсөн. Би тэр мэдээ алдуулалт хэсэгт маш дургүй, зүү нь нуруун завсар явж байгаа нь мэдрэгдээд муухай байдаг. Бас тэр үед нөхрийг оруулахгүй гадаа хүлээлгэдэг юм байна лээ. Тэгээд нөхрийг оруулж ирээд, цээжин биений тэр хэсгээс хөшгөөр хаачихдаг учраас бид 2 яг хагалгааны процессыг бол харахгүй. Халаасан бүтээлэг авчраад цээжин дээр нөмөргөөд байдаг болохоор өмнөх шиг их даарч чичрээгүй. Ирээд байн байн намайг хир байгааг асууна. Нөхөр хажууд байн байн үнсээд л хөөрхөн хайр мэдрүүлээд суугаад байсан. Тэгээд нэг их удалгүй хүү минь дуу хадаагаад л гараад ирлээ. Нөхөр хажууд байгаа болохоор нялхарчихсан байсан уу би хүүгээ хараад л шууд уйлчихсан. Нөхөр бас нүдний шилээ авчихсан нулимсаа арчаад л байсан. Хүүг минь авчирч цээжин дээр тавиад нилээд байлгасны дараа хэмжилтээ хийж, ааваар нь хүйг нь тасдуулаад, тэр хооронд миний хагалгааг дуусгасан. Өмнө нь дандаа юу болж байгааг мэдэхгүй гадаа хүлээдэг байсан чинь энэ удаа бүх процесст хамт байж, хүүгээ төрөнгүүт өөрөө тэврээд л, тэрүүгээр чухал үүрэгтэй яваад байгаадаа нөхөр ч их сэтгэл хангалуун таатай байсаан. 53 сантиметр, 3440 кг, мундаг залуу гарч ирсээн. Надад царай нь жижиг агаатайгаа их төстэй санагдсан. We're so blessed.

За тэгээд хөхөө амлуулаад, орон дээрээ түрүүлсээр буцаад өрөөндөө ирсэн. Хэзээний юм шиг хөхөө маш сайн амлаж, хүчтэй сороод, уургаа маш сайн хөхсөн. Эрт хагалгаанд орсон болохоор их аятайхан байсаан. Эгч нөхөр 2 дэргэд туслаад, сүүлдээ найзууд эргэлтээр ирээд. Энд эргэлтийн хүмүүсийг гадуур хувцастай нь шууд л өрөөнд оруулчихдаг. Ямар ч асуудал байхгүй. Би мэдээ алдуулалт гараагүй болохоор босч чадахгүй хэвтээд л, эгч хүүхдийг хуурайлж, нөхөр хоол цай идүүлээд, халамжлуулаад гоё байсаан. Өмнөх төрөлтүүдийн адил оёдол маш их өвдөөд л байсан. Тэгээд панадол, ибупрофен, бас нэг бүр хүчтэй эм (нэрийг нь санадаггүй ээ) 2 2 цагийн зайтай өгөөд л байдаг юм байна лээ. Тэд нарыгаа уугаад байхаар арай дээр. Эгч гэрлүү яваад, нөхөр юутай ч яв гэтэл нь ханьтай байж байя гээд нилээд орой болтол байсан. Хажууд байсан хүн төрөөгүй учраас намайг дахиад төрсний дараах өөр өрөөрүү шилжүүллээ. Ортойгоо л түрүүлээд яваад байсан. Дандаа хөшгөөр тусгаарласан байдаг болохоор би аль ч өрөөнийхөө хамтрагчийг хараагүй, дууг нь л сонссон. Эхний өрөөнийх энэтхэг, сүүлийн өрөөнийх шар хүүхэн байна гэж л гадарласан. 

Хүү уйлахаараа хамраараа гахай шиг сонин дугараад жоохон тавгүй ч байх шиг. Нөхрийг дөнгөж явсны дараахан сувилагчаас асуутал хүүг чагнаж үзээд зүрхний хэм арай их байна гээд тусгай тасагруу авч явж шинжилгээ өгүүлэхээр боллоо. Нөхөр гэрээс очиж эгчийг аваад, гэрлүү нь хүргэж өгөнгүүтээ буцаж эмнэлэгрүү дуудагдаж ирээд, нөхөр хүү 2 шинжилгээгээ өгчихөөд тасагтаа ирсэн. Жижигхэн гарт нь зүү хийх гэж зөндөө оролдсон гээд бүр хөхрүүлчихсэн байсан. Тэгээд бас өсгийнөөс нь цус авсан байсан. Бүр шөнө дунд үүр цайхын наах нь нөхөр гэрлүү яваад би хүүтэйгээ үлдлээ. Хүү ойр ойр сэрж уйлаад, би бас хажуудах хүүхэд ээж хоёрыг унтуулахгүй байгаа болов уу гэж санаа зовоостой өглөө боллоо. Удалгүй тэр хоёр гараад дахиж хажууд намайг гартал хүн орж ирээгүй тухтай болсон. Өглөө арай гэж жоохон өндийж сууж байгаад хүүгээ хөхүүлээд, босч чадахгүй болохоор хоол цайндаа ч хүрч чадахгүй жоохон тиймэрхүү. Гэхдээ ор нь удирдлагатай, дээш доош нь болгоод, овоо хөөрхөн дэмтэй. Хөлд нэг базаж массажлаад байдаг аппарат байнга зүүлттэй. Цусны эргэлт дэмжиж байгаа бололтой. Тэгж байтал эгч, нөхөр 2 ирээд нэг сайхан болж байгаан. Тэгээд өвчин намдаах эмээ ууж байгаад нэг боссон доо. Эхэндээ толгой эргээд, нилээд сууж боссоны эцэст нэг юм хөлөө чирээд алхахтайгаа. Хүүгээ эгчид үлдээгээд нөхрөөрөө усанд оруулуулсан, тэгэхгүй бол ганцаараа юун өөрийгөө угаах. Катиадраа авахуулаад бие засахад өвдөөд жоохон хэцүү. За тэгээд өдрөөс эхлээд найзууд бас эргээд сэтгэл санаа өргөөд хөөрхөөн. Аан нээрэн төрсний орой найзууд бөөндөө ирээд гадаа нөхрийг дуудаж байгаад баяр хүргээд шанпанск буудуулсан. Дотогшоо болохоор эхнэрүүд л орж ирж байгаан.

За тэгээд хүүтэйгээ эмнэлэгт дахиж нэг хоноод гарсан. Гарахдаа жин нь буураад 3165 грамм байх аа болж гарсан. Нөхөр өглөө нь явж машинаа угаагаад, бид хэд эмнэлэгт өдөржин янз бүрийн хяналт шалгалтаар орсоор оройхондоо гэртээ ирсэн...

...Пөөх нэг тэмдэглэлээ дуусгаж чадахгүй явсаар 29-н болчихсон ч байх шиг. Би хэтэрхий дэлгэрэнгүй бичээд байгаа юм уу. Энэ үеийн мэдрэмжээ мартахгүй гээд уг нь тэмдэглэж авах санаатай байдаг. 

За гэртээ ирэх сайхан байсаан. Тав тухтай. Ирсэн өдрөө хүү минь яагаад сэрэхгүй байна гэтэл сайн унтсан. Сүү ч сайн орсон. Найз дүүгийн гэр бүл хоол хийчихсэн гэрт авчирч өгсөн. Эхний хэд хоног оёдол зовиурлаад эмээ уугаад л. Хүүхдээ хөхүүлэхээр босох, өндийх, эргэх үед нэг талруугаа маш их өвдөөд л байсан. Нөгөө тал нь зүгээр байхад нэг тал нь өвдөөд байхаар үрэвссэн ч юм болов уу гэж бодоод. Хөхний толгой мэдээж маш их өвдөөд хагалчихгүй юмсан гээд зогсоо зайгүй тос түрхээд л. Хөл гарын хаван сайн буугаагүй, тэрэндээ болоод тэр үү янгинаад л байгаа нь маш зовиуртай байсан. Заримдаа хүүхэд унтахгүй тэврүүлэх гээд, удаан тэвэрч явж чадахгүй өвдөөд, стресстэх гээд ганц 2 удаа уйлж ч үзсэн. Нөхөр гайхаад яасын гэхээр нь зүгээр л бүх юм өвдөөд надад маш төвөгтэй байна гээд хэсэг уйлж тайвшраад. Үнэхээр сэтгэл санаа янз бүр болдог юм байна лээ. Өөр дээрээ маш тод мэдэрсэн. Би зүгээр өвдөхөө л больчихвол нойр тийм ч хэцүү биш, хүүхдээ асрах ч хэцүү санагдаагүй. 

11 сарын 19-нд ажлын оффис дээрх анхны уулзалт байсан. Ингэхэд би ажлын талаар энд бичсэн бил үү? Үгүй юм шиг байна аа. Дараа дэлгэрэнгүй бичье. Тэр уулзалтандаа явах гээд өмсөх, таарах ч хувцас олдохгүй. 6 хоногтой байж богино палаж, пиджак, кэт өмсөөд явсан. Хөлөөр сэнгэнээд л. Очоод нөхөр хүү хоёрыг гадаа орхиод, хүмүүстэй уулзаад ярилцаад, оффистойгоо танилцаад л яваад л байсан. Сүүлдээ оёдол бас нуруугаар өвдөөд арай л гэж зүгээр хүн шиг алхаж байсан. Яг дуусах дөхөөд нөхөр залгаад хүү уйлаад байна гээд. Гараад ирсэн чинь оффисын гадаа хүүгээ тэвэрсэн сандарсан зогсож байсан. Дотогшоо ороод нэг давхарын кафед далдхан сууж байгаад хүүгээ хөхүүлчихээд гэрлүүгээ явцгаасан даа. Иртэл 2 найз гэрт ирчихсэн, сүүтэй цай чанаад, надад банштай шөл, нөхөр хүүхдүүдэд тусд нь хоол хийчихсэн зогсож байсан. I'm so blessed. Тэгээд хөх чинь зангирах гэж байнашдээ гээд тос түрхээд хөхийг маань барьж өгсөн. Тэгсэн тэр шөнөдөө өмнөх төрөлтүүд дээр бага сүү ороод, нөгөөхтэйгөө харьцуулахад жижиг болсон байсан хөх минь чинээд маш сайн сүү орчихсон. Одоо ч тэр хэвээрээ. 

Өмнөх өдөр нь буюу 11 сарын 18-нд эгч хүү бид 2-т тэрэг авч өгнө гээд бид 3 дэлгүүр орсон юм байна. 5 хоногтой хүүгээ ээлжилж тэврээд дэлгүүр хэссэн байдаг. Ажлын өдөр эрт, тэгээд том сэлүүхэн дэлгүүр учраас азаар хүн багатай байсан. Эгчээрээ $2000-н үнэтэй тэрэг авахуулаад гарсаан бид 2. Нөхөр удалгүй ажилдаа ороод эгч өдөр бүр гэрт ирж бид 2-т туслаж байсан. Надад хоол цай хийж хүүг минь авч намайг амраагаад. Бид 2-г сар болтол ажил хийлгүй асарсан шүү дээ. Ёстой эгчтэй байхын жаргалыг энэ үед л мэдэрсээн. I'm so so blessed. Харин одоо удахгүй Монголруугаа буцах гээд би их гунигтай байна өө. 

11 сарын 21-нд 8 хоногтой, би чинь чихээ бөглөөд, малгай өмссөн, хүүдээ майкан дээр нэг боди өмсгөөд, давхар ноолууран боди өмсгөөд янзын гарч ирсээн гэрээсээ. Өрхийн эмнэлэг орох зорилготой. Хүүгийн шар энэ тэр гээд ч билүү яах гэж орлоо доо. Энд шар хэмждэг аппарат байдаггүй, цусаар үздэг юм байна лээ. Тэгэхээр нь өгөлгүй тэгээд гараад ирсэн. Гадаа хүүхдээ салхилуулж байгаа ээжүүдтэй таарсан чинь бид 2-н зузааныг гайхаад. Тэр өдөр 24 градус дулаан, жоохон салхитай өдөр байсан. Эндэхийн зун л даа. Надад хүү минь ямар ч өөхөн давхарга байхгүй жижигхээн хүн тэр салхинд даарчих юм шиг санагдаад байсан чинь ээжүүд бараг л шоолсон. Тэр үед ч бас алхах зовиуртай гэр эмнэлэг хооронд удаан алхаж явснаа санаж байна. Мэдээж эгчтэйгээ. 

За тэгээд өдөр хоногууд харвасан сум шиг өнгөрч, бид 2 том болоод л, миний зовиур багасаж, хүү минь мариалаад л. Миний хүү их үстэй гарсан. 2 агаа нь ч тийм л байсан л даа. Үс нь хамгийн хөөрхөн нь босчихоод ерөөсөө бууддаггүй. Хүн болгон үсийг нь харж өхөөрддөг. Дөнгөж 10-н хэд хоногтойд нь найзууд бүгдээрээ эргэхээр гэрт ирээд. Эгч бид 2 нөгөө өмнө идсэн хонины гэдэснээс үлдсэн байснаар нь хуушуур хийгээд, давхар бууз бас чимхээд, нөхөр мах чанаад, ямартай ч тэр хэдийгээ сайхан цайлаад гаргасаан. Хүүхдэд маань машины суудал авч өгсөн, тэрийгээ өгөх гээд тэр хэд маань яараад. 

5 долоо хоногтойдоо хүү маань 5 кг жинтэй 59 см урт болсон байсан. Маш сайн жин нэмж бас өссөн байсан. Шар нь харин буурч байгаа ч яг сайн арилаагүй л байсан. Гэхдээ эмч нар бол зүгээр, ажигла л гээд байх юм байна лээ. Хүй нь маш хурдан цэвэрхэн цөглөсөн. 6 долоо хоногтой вакцин хийлгэх байсан ч яг шинэ жилийн амралт таараад амралтын дараа 1 сарын 6-нд аав ээж 2тойгоо хамт явж вакциндаа орсон. Яг хатгахад өрөвдмөөр час хийтэл уйлаад хөхөө идээд тайвширсан. Тэр өдрөө зүгээр л маш сайн унтсан. Эм уугаагүй байж унтаад л байсан. 

Оны өмнө 12-р сард нодлин төрсөн найзуудын маань хүүхдүүд ойндоо хүрээд бид хэд чинь 3 төрсөн өдөрт очив. Ер нь л их хөл хөдөлгөөнтэй л сар байлаа. Шинэ жилээр сар хагастай, гандан буурахгүй, гэр бүлийн найзуудтайгаа бөөндөө 2 хоногоор усан үзмийн талбайд байдаг байшин түрээслээд оноо гаргаж, зугаалж байгаад ирсэн. 

Өө тийм, бид 2 төрөхийн өмнөөс л машинаа томруулахгүй бол болохгүй гээд машин хөөцөлдөөд байсан чинь яг амралтын өмнө зээл маань бүтээд, захисан машин маань Японоос ирээд, машинаа авсан. 2021 оны full options-той Alphard авсан. Маш тав тухтай, зай томтой, бид 2 аль эртнээс л сонирхдог байсан машин. Сүүлийн оны машин чинь гоё юм байна лээ. 360 камер, JBL хөгжмийн систем, Carplay, 4WD, хөл амраагчтай, түшлэгтэй, халж хөрдөг captian суудалнууд, эвхэгддэг жижиг ширээ, 16 өнгөөр солигддог тасалгааны туузан гэрэл, цонхны нар бууруулагч хаалтнууд гэх мэт байхгүй юм л байхгүй. Гэрэл, шил арчигч, зогсоолд орох гээд бүх юм нь автомат болсон байна лээ. Монголын замд жоохон тохиромжгүй байж магадгүй, Австрали гоё замтай юм чинь энд байхдаа л унаж үзье гэж ярилцаад шийдсэн. Монголд очихоороо хөдөө гадаа явахад тохиромжтой өндөр том машин авч унана гээд. Машинаа ирж ав гээл ярихад нөхөр хүүхэд шиг л баярласан. Хөөрөөд л яг хүүхэд шиг хөөрхөн. Орой нь 2 хүүдээ үзүүлнэ гээд тэр 3 машинаа унаад зайрмаг идэхээр явсан бүр. Найзууд нь шууд дуудаж машиныг үзээд л, гоёыг нь гайхаад л, бүх юмыг нь ажиллуулж үзээд, эрэгтэй хүмүүс чинь тийм юман дээр яг шинэ тоглоом авсан хүүхэд шиг байдаг юм байна. Мэдээж одоо тэгээд зээлээ төлнө дөө, 3 жил. 

Маш олон зүйл тохиолдсон учраас энд тэндээс нь холиод л бичиж өгч байна. Хамт ажиллаж байсан дүү гэр бүлээрээ, бас нэг эгч хамт гадуур кофе уунгаа, бусад охидууд маань бөөндөө гадуур хоол идэнгээ, энд их сургуульд хамт сурч байсан ганц найз маань гээд хүмүүс бид 2-ыг эргээд л гоё гоё бэлэг өгөөд л so blessed. Хүний газар ийм олон сайн найзууд, ах эгч, дүү нартай байна гэдэг чинь гэр бүл, хамаатан садан шиг л хичнээн сайхан гээч. Бие биедээ тустай дэмтэй амьдарч байна даа. Хүү бид 2 өөрсөддөө бараг юм аваагүй гэхэд хилсдэхгүй байх. Бүх л хэрэгтэй зүйлс бэлгэнд эсвэд найзуудын хүүхдүүдээс дамжиж ирээд л. 

Шинэ жилийн амралт таарсан болохоор нөхөр ажил багатай, бидэнд хамтдаа өнгөрүүлэх цаг нилээд байсан. Нөхөр аавын үүргээ сайн гүйцэтгээд, боломжтой үед хүүгээ авч намайг унтуулж амраагаад л. Бид хэд байнга хамт гарж сахилаад л. Нөхөр маань 'өмнөх 2 дээрээ хүүхдүүдээсээ хол байдаг байжээ, бүх цаг хугацаанд нь хамт байгаад өдөр өдрөөр яаж өөрчлөгдөж хөөрхөн болж байгааг нь харах гоё байна' гээд л байгаа. Бид 2 олон жилийн дараа хүүхэдтэй болж байгаа болохоор юм уу, эсвэл наснаас болоод байгаа юм уу хүүхэд маань бүр маш хөөрхөн эгдүүтэй санагдаад хайлж урсаад л байж байна. Томрохыг нь, янз бүрийн ааш аяг сурахыг нь харах хөөрхөн ч ийм эгдүүтэй жижигхэн байгаа хором мөч болгоныг нь хайрлаад хурдан том болоод байх шиг санагдаад байгаа. Одоо өөдөөс нь хараад юм ярихаар инээгээд л, ганганаад л өөдөөс юм ярих гээд улам бүр хөөрхөн болж байна аа. 2 агаа дүүгээ маш сайн саатуулна. Хөөрхөн юм аа, cute юм аа, надруу хараад инээгээд байна гээд л. Том агаа надад бүр их тустай болсон. Дүүгээ эвлэгхэн тэврээд авчихна, хоол хийхэд тусална. Ээж би туслах уу, би авах уу гээд л. Ирээд намайг үнсье гээд л гэнэт үнсэнэ. Жирэмсэн байхад бас л тэгдэг байсан. Ээж дүү 2-оо ирж үнсчихээд явна. Одоо сургуулийн амралт болсон болохоор гэртээ надад ханьтай аятайхан л байна. 

За би бүр арай их зүйл нэг дор биччихлээ. Дараагийн тэмдэглэлд орхигдсон зүйл байвал бичих байх аа. Хайр болон үйл явдлаар дүүрэн энэ тэмдэглэлээ ингээд дуусгая аа. I feel so blessed!